ڪبیت سوائيے ڀائي گرداس جي

صفحو - 140


ਦਰਸਨ ਜੋਤਿ ਕੋ ਉਦੋਤ ਅਸਚਰਜ ਮੈ ਤਾਮੈ ਤਿਲ ਛਬਿ ਪਰਮਦਭੁਤ ਛਕਿ ਹੈ ।
darasan jot ko udot asacharaj mai taamai til chhab paramadabhut chhak hai |

سچي گرو جي روشني جي ديوي روشني حيران ڪندڙ آهي. ان روشنيءَ جو هڪ ننڍڙو حصو به خوبصورت، شاندار ۽ عجيب آهي.

ਦੇਖਬੇ ਕਉ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਨ ਸੁਨਬੇ ਕਉ ਸੁਰਤਿ ਹੈ ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਜਿਹਬਾ ਨ ਗਿਆਨ ਮੈ ਉਕਤਿ ਹੈ ।
dekhabe kau drisatt na sunabe kau surat hai kahibe kau jihabaa na giaan mai ukat hai |

اکين ۾ ڏسڻ جي طاقت نه آهي، ڪنن ۾ ٻڌڻ جي طاقت نه آهي ۽ زبان ۾ اها طاقت نه آهي ته هو انهيءَ نوراني حسن کي بيان ڪري سگهي. نه ته دنيا ۾ اهڙا لفظ آهن جن کي بيان ڪجي.

ਸੋਭਾ ਕੋਟਿ ਸੋਭ ਲੋਭ ਲੁਭਿਤ ਹੁਇ ਲੋਟ ਪੋਟ ਜਗਮਗ ਜੋਤਿ ਕੋਟਿ ਓਟਿ ਲੈ ਛਿਪਤਿ ਹੈ ।
sobhaa kott sobh lobh lubhit hue lott pott jagamag jot kott ott lai chhipat hai |

بيشمار حمدون، چمڪندڙ چراغ جون روشنيون هن مافوق الفطرت روشنيءَ جي اڳيان پردي جي پويان لڪائينديون آهن.

ਅੰਗ ਅੰਗ ਪੇਖ ਮਨ ਮਨਸਾ ਥਕਤ ਭਈ ਨੇਤ ਨੇਤ ਨਮੋ ਨਮੋ ਅਤਿ ਹੂ ਤੇ ਅਤਿ ਹੈ ।੧੪੦।
ang ang pekh man manasaa thakat bhee net net namo namo at hoo te at hai |140|

انهيءَ خدائي روشنيءَ جي هڪ تمام لمحي جھلڪ ذهن جي سڀني تصورن ۽ اختيارن کي ختم ڪري ٿي. اهڙي جھلڪ جي ساراهه لامحدود، سڀ کان وڌيڪ عجيب ۽ شاندار آهي. اهڙيءَ طرح کيس بار بار سلام ڪرڻ گهرجي. (140)