جڏهن مڪمل رب پنهنجو پاڻ کي مڪمل طور تي سڀني ۾ ظاهر ڪري ٿو ۽ هن جهڙو ڪو به ناهي، ته پوء هن جي هزارين شڪل ڪيئن ٺاهي ۽ مندر ۾ نصب ٿي سگهي ٿي؟
جڏهن هو پاڻ ئي سڀني ۾ پکڙيل آهي، پاڻ ٻڌندو، ڳالهائيندو ۽ ڏسندو آهي، ته پوءِ هو مندرن جي بتن ۾ ڳالهائيندو، ٻڌندو ۽ ڏسندو ڇو نٿو؟
هر گهر ۾ ڪيترن ئي شڪلين جا برتن آهن پر هڪ ئي مواد مان ٺهيل آهن. ان مادي وانگر، رب جي روشنيءَ جي روشني سڀني ۾ موجود آهي. پر مختلف مندرن ۾ نصب ٿيل بتن ۾ اها روشني پنهنجي پوري شان ۾ ڇو نٿي نظر اچي؟
سچو گرو مڪمل ۽ مڪمل رب جو مجسمو آهي، روشني اها آهي جيڪا ٻنهي مطلق ۽ ماورائي شڪل ۾ موجود آهي. اهو ئي اثر ڪندڙ رب پاڻ کي سچو گرو جي روپ ۾ پوڄي رهيو آهي. (462)