ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದಾಗ ಮತ್ತು ಅವನಂತೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ, ಅವನ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ರೂಪಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿರ್ಮಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಬಹುದು?
ಅವನೇ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವಾಗ, ಅವನೇ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ, ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ, ಆಗ ಅವನು ದೇವಾಲಯಗಳ ವಿಗ್ರಹಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವುದು, ಕೇಳುವುದು ಮತ್ತು ನೋಡುವುದು ಏಕೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ?
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮನೆಯು ಅನೇಕ ರೂಪದ ಪಾತ್ರೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಒಂದೇ ವಸ್ತುವಿನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಆ ವಸ್ತುವಿನಂತೆಯೇ ಭಗವಂತನ ಪ್ರಕಾಶವು ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ. ಆದರೆ ವಿವಿಧ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿರುವ ವಿಗ್ರಹಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಕಾಂತಿ ಪೂರ್ಣ ಭವ್ಯವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ ಏಕೆ?
ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಗವಂತನ ಸಾಕಾರವಾಗಿದೆ, ಬೆಳಕು ಸಂಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ಅತೀಂದ್ರಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ. ಅದೇ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. (462)