ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 117

ਸੁਪਨ ਚਰਿਤ੍ਰ ਚਿਤ੍ਰ ਜਾਗਤ ਨ ਦੇਖੀਅਤ ਤਾਰਕਾ ਮੰਡਲ ਪਰਭਾਤਿ ਨ ਦਿਖਾਈਐ ।

supan charitr chitr jaagat na dekheeat taarakaa manddal parabhaat na dikhaaeeai |

ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ ಕನಸಿನ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೆಯೇ ಸೂರ್ಯೋದಯದ ನಂತರ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಗೋಚರಿಸುವುದಿಲ್ಲ;

ਤਰਵਰ ਛਾਇਆ ਲਘੁ ਦੀਰਘ ਚਪਲ ਬਲ ਤੀਰਥ ਪੁਰਬ ਜਾਤ੍ਰਾ ਥਿਰ ਨ ਰਹਾਈਐ ।

taravar chhaaeaa lagh deeragh chapal bal teerath purab jaatraa thir na rahaaeeai |

ಸೂರ್ಯನ ಬೀಳುವ ಕಿರಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಮರದ ನೆರಳು ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವಂತೆಯೇ; ಮತ್ತು ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ਨਦੀ ਨਾਵ ਕੋ ਸੰਜੋਗ ਲੋਗ ਬਹੁਰਿਓ ਨ ਮਿਲੈ ਗੰਧ੍ਰਬ ਨਗਰ ਮ੍ਰਿਗ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਿਲਾਈਐ ।

nadee naav ko sanjog log bahurio na milai gandhrab nagar mrig trisanaa bilaaeeai |

ದೋಣಿಯ ಸಹಪ್ರಯಾಣಿಕರು ಮತ್ತೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವುದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಮರೀಚಿಕೆ ಅಥವಾ ದೇವರುಗಳ ಕಾಲ್ಪನಿಕ ವಾಸಸ್ಥಾನ (ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದಲ್ಲಿ) ನೀರಿನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯು ಭ್ರಮೆಯಾಗಿದೆ.

ਤੈਸੇ ਮਾਇਐ ਮੋਹ ਧ੍ਰੋਹ ਕੁਟੰਬ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਲਿਵ ਲਾਈਐ ।੧੧੭।

taise maaeaai moh dhroh kuttanb saneh deh guramukh sabad surat liv laaeeai |117|

ಹಾಗೆಯೇ ಗುರು-ಪ್ರಜ್ಞೆಯುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಮಾಮ್, ಬಾಂಧವ್ಯ ಮತ್ತು ದೇಹದ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಭ್ರಮೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಗುರುವಿನ ದೈವಿಕ ಪದದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. (117)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675