ಕಬಿತ್ ಸವಾಯೆ ಭಾಯಿ ಗುರುದಾಸ್ ಜಿ

ಪುಟ - 104

ਲੋਚਨ ਧਿਆਨ ਸਮ ਲੋਸਟ ਕਨਿਕ ਤਾ ਕੈ ਸ੍ਰਵਨ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਮਸਰਿ ਜਾਨੀਐ ।

lochan dhiaan sam losatt kanik taa kai sravan usatat nindaa samasar jaaneeai |

ಗುರುವಿನ ಶ್ರದ್ಧೆಯುಳ್ಳ ಸಿಖ್ಖನಿಗೆ, ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ಮುದ್ದೆ ಮೌಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಮಾನವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಅವನಿಗೆ ಹೊಗಳಿಕೆ ಮತ್ತು ನಿಂದೆ ಒಂದೇ.

ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧ ਬਿਰਗੰਧ ਸਮ ਤੁਲਿ ਤਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰ ਸਮਸਰਿ ਉਨਮਾਨੀਐ ।

naasakaa sugandh biragandh sam tul taa kai ridai mitr satr samasar unamaaneeai |

ಆ ಶ್ರದ್ಧಾವಂತ ಸಿಖ್‌ಗೆ, ಸುಗಂಧ ಮತ್ತು ದುರ್ವಾಸನೆ ಎರಡೂ ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವನು ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಶತ್ರು ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਰਸਨ ਸੁਆਦ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਮਾਨਿ ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਸਪਰਸ ਜਲ ਅਗਨਿ ਸਮਾਨੀਐ ।

rasan suaad bikh amrit samaan taa kai kar saparas jal agan samaaneeai |

ಅವನಿಗೆ ವಿಷದ ರುಚಿಯು ಅಮೃತಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿಲ್ಲ. ಅವನು ನೀರು ಮತ್ತು ಬೆಂಕಿಯ ಸ್ಪರ್ಶವನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ.

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮਸਰਿ ਬਿਆਪੈ ਨ ਹਰਖ ਸੋਗੁ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੀਐ ।੧੦੪।

dukh sukh samasar biaapai na harakh sog jeevan mukat gat satigur giaaneeai |104|

ಅವನು ಸೌಕರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಕಟಗಳನ್ನು ಸಮಾನವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಎರಡು ಭಾವನೆಗಳು ಅವನ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾಮವನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಿದ ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೌಮ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ಮಹಿಮೆಯಿಂದ, ಅವರು ಗೃಹಸ್ಥ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ. (104)

ಸೂಚಿ (1 - 675)

ಕಬಿತ್ ಸವಯ್ಯೆ ಪುಟ: 1 - 675