Vir 'n toegewyde Sikh van die Guru is 'n klomp aarde en goud gelyk in waarde. So, lof en laster vir hom is dieselfde.
Vir daardie toegewyde Sikh beteken beide geur en vuil reuk niks. Hy behandel dus beide vriend en vyand gelyk.
Vir hom is die smaak van gif nie anders as dié van nektar nie. Hy voel die aanraking van water en vuur gelyk.
Hy behandel gemak en benoudhede gelyk. Hierdie twee emosies beïnvloed hom nie. Deur die goedhartigheid en grootsheid van 'n Ware Guru, wat hom met Naam geseën het, bereik hy emansipasie terwyl hy 'n huisbewoner se lewe lei. (104)