Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Bladsy - 317


ਮੀਨ ਕਉ ਨ ਸੁਰਤਿ ਜਲ ਕਉ ਸਬਦ ਗਿਆਨੁ ਦੁਬਿਧਾ ਮਿਟਾਇ ਨ ਸਕਤ ਜਲੁ ਮੀਨ ਕੀ ।
meen kau na surat jal kau sabad giaan dubidhaa mittaae na sakat jal meen kee |

'n Vis is nie 'n ware wat die water sal help nie en water het ook nie kennis van spraak of gehoor om die vis in nood te help nie. Daarom kan die water nie sy pyn verlig terwyl dit in nood is nie.

ਸਰ ਸਰਿਤਾ ਅਥਾਹ ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਵਾਹ ਬਸੈ ਗ੍ਰਸੈ ਲੋਹ ਰਾਖਿ ਨ ਸਕਤ ਮਤਿ ਹੀਨ ਕੀ ।
sar saritaa athaah prabal pravaah basai grasai loh raakh na sakat mat heen kee |

Vis woon in die groot en vinnige vloei van die rivier. Maar wanneer dit die ysteraas van 'n hengelaar insluk, kan die verwarde vis nie deur water gered word nie - haar geliefde.

ਜਲੁ ਬਿਨੁ ਤਰਫਿ ਤਜਤ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰਾਨ ਮੀਨ ਜਾਨਤ ਨ ਪੀਰ ਨੀਰ ਦੀਨਤਾਈ ਦੀਨ ਕੀ ।
jal bin taraf tajat pria praan meen jaanat na peer neer deenataaee deen kee |

Uit die water verwyder, wriem 'n vis van pyn vir die lewe nadat hy van sy geliefde geskei is (lewensondersteuning). Maar die water is nie bewus van die lyding van die visse nie.

ਦੁਖਦਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੀ ਪ੍ਰਤੀਤ ਮੀਨ ਕੁਲ ਦ੍ਰਿੜ ਗੁਰਸਿਖ ਬੰਸ ਧ੍ਰਿਗੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਰਧੀਨ ਕੀ ।੩੧੭।
dukhadaaee preet kee prateet meen kul drirr gurasikh bans dhrig preet paradheen kee |317|

Die hele familie van visse is verdra met hierdie eensydige liefde vir eeue. Maar die liefde van 'n Guru en sy dissipel is altyd tweesydig. Guru help die Sikh in nood. Maar iemand wat in die stam is, verlaat die liefde van Ware Guru, onderwerp homself en dien spu