കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 104

ਲੋਚਨ ਧਿਆਨ ਸਮ ਲੋਸਟ ਕਨਿਕ ਤਾ ਕੈ ਸ੍ਰਵਨ ਉਸਤਤਿ ਨਿੰਦਾ ਸਮਸਰਿ ਜਾਨੀਐ ।

lochan dhiaan sam losatt kanik taa kai sravan usatat nindaa samasar jaaneeai |

ഗുരുവിൻ്റെ അർപ്പണബോധമുള്ള ഒരു സിഖുകാരന്, ഒരു പിണ്ഡം ഭൂമിയും സ്വർണ്ണവും തുല്യമാണ്. അതിനാൽ, അവനോടുള്ള സ്തുതിയും അപവാദവും ഒന്നുതന്നെയാണ്.

ਨਾਸਕਾ ਸੁਗੰਧ ਬਿਰਗੰਧ ਸਮ ਤੁਲਿ ਤਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰ ਸਮਸਰਿ ਉਨਮਾਨੀਐ ।

naasakaa sugandh biragandh sam tul taa kai ridai mitr satr samasar unamaaneeai |

ആ അർപ്പണബോധമുള്ള സിഖിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം, സുഗന്ധവും ദുർഗന്ധവും ഒന്നും അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് അവൻ സുഹൃത്തിനോടും ശത്രുവിനോടും ഒരുപോലെ പെരുമാറുന്നു.

ਰਸਨ ਸੁਆਦ ਬਿਖ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਮਾਨਿ ਤਾ ਕੈ ਕਰ ਸਪਰਸ ਜਲ ਅਗਨਿ ਸਮਾਨੀਐ ।

rasan suaad bikh amrit samaan taa kai kar saparas jal agan samaaneeai |

അവനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വിഷത്തിൻ്റെ രുചി അമൃതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമല്ല. വെള്ളത്തിൻ്റെയും തീയുടെയും സ്പർശം അയാൾക്ക് ഒരുപോലെ അനുഭവപ്പെടുന്നു.

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮਸਰਿ ਬਿਆਪੈ ਨ ਹਰਖ ਸੋਗੁ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਗਿਆਨੀਐ ।੧੦੪।

dukh sukh samasar biaapai na harakh sog jeevan mukat gat satigur giaaneeai |104|

അവൻ സുഖങ്ങളും ദുരിതങ്ങളും ഒരുപോലെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നു. ഈ രണ്ട് വികാരങ്ങളും അവനെ സ്വാധീനിക്കുന്നില്ല. നാമം നൽകി അനുഗ്രഹിച്ച ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദയയും മഹത്വവും കൊണ്ട്, ഒരു ഗൃഹനാഥൻ്റെ ജീവിതം നയിക്കുമ്പോൾ അവൻ മോചനം നേടുന്നു. (104)

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675