കുലീനനായ സർവൻ തൻ്റെ അന്ധരായ മാതാപിതാക്കളെ വളരെ സമർപ്പണത്തോടെ സേവിച്ചതുപോലെ ഒരു അപൂർവ ശിഷ്യൻ തൻ്റെ ഗുരുവിനെ സേവിക്കും.
ലച്മണൻ തൻ്റെ സഹോദരനായ രാമനെ സേവിച്ച സ്നേഹത്തോടും ഭക്തിയോടും കൂടി ചില അപൂർവ ഭക്തർ തൻ്റെ ഗുരുവിനെ സേവിക്കും.
ഒരേ നിറം ലഭിക്കാൻ ഏത് നിറവുമായും വെള്ളം കലരുമ്പോൾ; അങ്ങനെ ധ്യാനിക്കുകയും പരിശീലിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു അപൂർവ സിഖ് ഗുരുവിൻ്റെ ഭക്തരുടെ വിശുദ്ധ സമ്മേളനത്തിൽ ലയിക്കുന്നു.
ഗുരുവിനെ കാണുകയും അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് ദീക്ഷയുടെ അനുഗ്രഹം നേടുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ഒരു സിഖ് തീർച്ചയായും ദൈവത്തിൽ എത്തിച്ചേരുകയും അവനുമായി ഒന്നായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനെ ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരു അപൂർവമായ ഒരു സിഖുകാരനിൽ തൻ്റെ അനുഗ്രഹം വർഷിക്കുകയും പരമോന്നത ബോധത്തിൻ്റെ ദൈവിക തലത്തിലേക്ക് അവനെ ഉയർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. (103