ഒരു ഭാര്യ തൻ്റെ ഭർത്താവിനോടൊപ്പമുള്ള തൻ്റെ സുഖാനുഭവം ഓർത്തെടുക്കുകയും സന്തോഷം അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ, ശാന്തമാവുകയും അവളുടെ മനസ്സിൽ സൗന്ദര്യം പുറത്തെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു;
അവളുടെ ഗർഭം പൂർത്തിയാകുമ്പോൾ, അവൾ പ്രസവിച്ചു, വേദന കാരണം കരയുന്നു, പക്ഷേ വീട്ടിലെ മുതിർന്നവർ കുട്ടിയെ കാണുമ്പോൾ സന്തോഷിക്കുന്നു, അവർ അവനോട് വീണ്ടും വീണ്ടും സ്നേഹം ചൊരിയുന്നു;
ബഹുമാന്യയായ ഒരു സുന്ദരി തൻ്റെ അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഉപേക്ഷിച്ച് വിനയാന്വിതയായി മാറുന്നതുപോലെ, ഭർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹം ലഭിക്കുമ്പോൾ അവനുമായി ഐക്യപ്പെടുമ്പോൾ നിശബ്ദയായി, ഉള്ളിൽ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു.
അതുപോലെ, ഗുരു അനുഗ്രഹിച്ച നാമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തൻ്റെ സ്നേഹനിർഭരമായ, നിത്യമായ ധ്യാനത്തിൻ്റെ ഫലമായി വെളിച്ചം ദിവ്യത്വം അനുഭവിക്കുന്ന ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുസരണയുള്ള ശിഷ്യൻ, അവൻ വേർപിരിഞ്ഞ മാനസികാവസ്ഥയിൽ സംസാരിച്ചാലും സന്തോഷത്തോടെ മിണ്ടാതിരുന്നാലും വളരെയധികം ബഹുമാനവും പ്രശംസയും നേടുന്നു. (605)