സത്യഗുരുവിൻ്റെ പ്രകാശത്തിൻ്റെ ദിവ്യപ്രഭ അതിശയിപ്പിക്കുന്നതാണ്. ആ പ്രകാശത്തിൻ്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം പോലും മനോഹരവും അത്ഭുതകരവും വിചിത്രവുമാണ്.
കണ്ണുകൾക്ക് കാണാൻ ശക്തിയില്ല, ചെവിക്ക് കേൾക്കാൻ ശക്തിയില്ല, നാവിന് ആ പ്രകാശത്തിൻ്റെ സൗന്ദര്യം വിവരിക്കാൻ ശക്തിയില്ല. അത് വിവരിക്കാൻ ലോകത്ത് വാക്കുകളില്ല.
അനേകം സ്തുതികൾ, ഈ അമാനുഷിക വെളിച്ചത്തിന് മുന്നിൽ തിളങ്ങുന്ന വിളക്കിൻ്റെ വിളക്കുകൾ തിരശ്ശീലകൾക്ക് പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ആ ദിവ്യ പ്രഭയുടെ വളരെ ക്ഷണികമായ ഒരു കാഴ്ച മനസ്സിൻ്റെ എല്ലാ സങ്കൽപ്പങ്ങളും ഓപ്ഷനുകളും അവസാനിപ്പിക്കുന്നു. അത്തരം കാഴ്ചയുടെ പ്രശംസ അനന്തവും അതിശയകരവും അതിശയകരവുമാണ്. അങ്ങനെ അവനെ വീണ്ടും വീണ്ടും സല്യൂട്ട് ചെയ്യണം. (140)