യഥാർത്ഥ ഗുരുവുമായി ഒന്നായ ഒരു സിഖുകാരൻ്റെ മുടിയുടെ മഹത്വം വിവരിക്കാനാവില്ല. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഇത്രയും മഹത്വമുള്ള സിഖുകാരുടെ ഒരു സഭയുടെ മഹത്വം ആർക്കാണ് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുക?
അതിരുകളില്ലാത്ത ഏക രൂപരഹിതനായ ദൈവം അവൻ്റെ നാമത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്ന ഭക്തരുടെ സഭയിൽ എപ്പോഴും വ്യാപിക്കുന്നു.
ഭഗവാൻ്റെ പ്രത്യക്ഷനായ യഥാർത്ഥ ഗുരു വിശുദ്ധ മനുഷ്യരുടെ സഭയിലാണ് വസിക്കുന്നത്. എന്നാൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് ഐക്യപ്പെടുന്ന അത്തരം സിഖുകാർ വളരെ എളിമയുള്ളവരാണ്, അവർ ഭഗവാൻ്റെ ദാസന്മാരായി തുടരുന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ എല്ലാ അഹങ്കാരവും ഉപേക്ഷിച്ചു.
യഥാർത്ഥ ഗുരു മഹത്വമുള്ളവനാണ്, അതുപോലെ അവൻ്റെ വിശുദ്ധ സഭയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ശിഷ്യന്മാരും. അത്തരമൊരു യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പ്രകാശം ദിവ്യമാണ്. ഒരു തുണി നെയ്യും പോലെ വിശുദ്ധ സമ്മേളനത്തിൽ കുടുങ്ങി. അത്തരത്തിലുള്ള യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം അവനു മാത്രമുള്ളതാണ്, ആർക്കും അവനിലേക്ക് എത്തിച്ചേരാനാവില്ല. (1