ഒരു മനുഷ്യൻ തൻ്റെ മനസ്സിനെ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങൾ പോലെയുള്ള താമരയുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന സമയം മുതൽ, അവൻ്റെ മനസ്സ് സ്ഥിരത കൈവരിക്കുന്നു, അത് എവിടെയും അലഞ്ഞുതിരിയുന്നില്ല.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളുടെ അഭയം ഒരാൾക്ക് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങൾ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നു, അത് അവനെ അനുകരണീയമായ അവസ്ഥയും സമനിലയിൽ മുഴുകാൻ സഹായിക്കുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ വിശുദ്ധ പാദങ്ങൾ ഒരു ഭക്തൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ (ഭക്തൻ അഭയം പ്രാപിച്ചു), ഭക്തൻ്റെ മനസ്സ് മറ്റെല്ലാ സുഖങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ്റെ നാമ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.
സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ പാദകമലങ്ങളുടെ പരിമളം ഭക്തൻ്റെ മനസ്സിൽ പതിഞ്ഞതുമുതൽ, മറ്റെല്ലാ സുഗന്ധങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന് പ്രസന്നവും നിസ്സംഗവുമായിത്തീർന്നു. (218)