സ്ഥിരമായ രൂപത്തിൻ്റെയും നാമത്തിൻ്റെയും (ഭഗവാനെ) അറിവും ധ്യാനവും നൽകുന്നവൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവാണ്. ഗുരുബോധമുള്ള ഒരു വ്യക്തി യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുകയും അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികളിലും പ്രവൃത്തികളിലും അവൻ്റെ വാക്കുകൾ പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കാണുകയും ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ, ഗുരുസ്ഥാനീയനായ ഒരു വ്യക്തി എല്ലാവരോടും ഒരേപോലെ പെരുമാറുന്നു. അതുപോലെ അവൻ ഭഗവാനെ ബോധമുള്ളവനും ഗുരുവിൻ്റെ വചനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് നിമിത്തം അവൻ ഭഗവാനെ അറിയുന്നവനുമാണ്.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പൂർണ്ണമായും ക്ഷമയോടെയും പരിശീലിക്കുന്നതിലൂടെ, അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ പ്രകാശപ്രഭ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. അവൻ ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ നിറഞ്ഞു, അവൻ ആത്മീയ സത്തയുടെ ഉയർന്ന അവസ്ഥ കൈവരിക്കുന്നു.
സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ നിർവഹിച്ച ഭഗവാൻ്റെ നാമ ധ്യാനത്തിൻ്റെ കൃപയാൽ, അവൻ എല്ലായ്പ്പോഴും അത്യന്തം ഉന്മേഷഭരിതനും വിചിത്രവും ആനന്ദപൂർണ്ണവുമായ അവസ്ഥയിൽ കഴിയുന്നു. (138)