യോഗിയുടെ പ്രയാസകരമായ അച്ചടക്കം മറികടക്കുക; ഒരു ഗുരു-അധിഷ്ഠിത വ്യക്തി ആത്മീയ മണ്ഡലത്തിൻ്റെ നിഗൂഢമായ പത്താം വാതിലിൽ സ്വയം കുളിക്കുന്നു. അവൻ അമൃതമായ നാമത്തിൽ വസിക്കുകയും നിർഭയനായ ഭഗവാൻ്റെ സാധകനായിത്തീരുകയും ചെയ്യുന്നു.
നിഗൂഢമായ പത്താമത്തെ തുറസ്സിൽ ആകാശ അമൃതിൻ്റെ തുടർച്ചയായ ഒഴുക്ക് അയാൾ അനുഭവിക്കുന്നു. സ്വർഗ്ഗീയ അൺസ്ട്രക് മെലഡിയുടെ നേരിയ ദിവ്യവും തുടർച്ചയായതുമായ പ്ലേ ചെയ്യുന്നത് അദ്ദേഹം അനുഭവിക്കുന്നു.
ഗുരുസ്ഥാനീയനായ ഒരു വ്യക്തി സ്വയം സ്ഥിരത കൈവരിക്കുകയും ഭഗവാൻ ദൈവത്തിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനത്താൽ എല്ലാ അത്ഭുതശക്തികളും ഇപ്പോൾ അവൻ്റെ അടിമകളായിത്തീർന്നു.
ഒരുവൻ, ഈ ജന്മത്തിൽ ഭഗവാനെ സമീപിക്കാനുള്ള മാർഗ്ഗം പഠിച്ചവൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മുക്തി നേടുന്നു. ജലത്തിൽ വസിക്കുന്ന, അത് ബാധിക്കാത്ത ഒരു താമരയെപ്പോലെ, അവൻ ലൗകിക കാര്യങ്ങളിൽ (മായ) ബാധിക്കപ്പെടാതെ തുടരുന്നു. (248)