ആഴമേറിയ തത്ത്വചിന്തയും അവൻ്റെ പ്രമാണവും മനസ്സിലാക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്ത വളരെ അവ്യക്തമായ കാര്യമാണ്. നശ്വരനായ ഭഗവാനെപ്പോലെ, അത് അതീതവും അനന്തവുമാണ്, വീണ്ടും വീണ്ടും അഭിവാദനത്തിന് യോഗ്യമാണ്.
മനസ്സിനെ തത്ത്വചിന്തയിൽ ഏകാഗ്രമാക്കുകയും നാം സിമ്രാനിൽ മനസ്സിനെ ഘടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ, അവൻ സൃഷ്ടിച്ച മുഴുവൻ വിശാലതയിലും സർവ്വവ്യാപിയായ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നു.
അതീന്ദ്രിയമായ ഒരു ഭഗവാൻ എണ്ണമറ്റ അന്തർലീനമായ രൂപങ്ങളിൽ അവതരിക്കുന്നു. ഒരു പൂമെത്തയുടെ സുഗന്ധം പോലെ, അവൻ, അപ്രാപ്യമായത് തിരിച്ചറിയാനും അനുഭവിക്കാനും കഴിയും.
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദർശനവും തത്വചിന്തയും അത്യധികം പ്രശംസനീയമാണ്. അത് ഏറ്റവും വിസ്മയകരവും വിവരണത്തിന് അതീതവുമാണ്. അവൻ മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തവനും അപരിചിതനേക്കാൾ അപരിചിതനുമാണ്. (81)