കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 313

ਅੰਤਰ ਅਛਿਤ ਹੀ ਦਿਸੰਤਰਿ ਗਵਨ ਕਰੈ ਪਾਛੈ ਪਰੇ ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਾਇਕੁ ਜਉ ਧਾਵਈ ।

antar achhit hee disantar gavan karai paachhai pare pahuchai na paaeik jau dhaavee |

ശരീരത്തിൽ നന്നായി മറഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മനസ്സ് ഇപ്പോഴും ദൂരെ സ്ഥലങ്ങളിൽ എത്തുന്നു. ആരെങ്കിലും അതിനെ തുരത്താൻ ശ്രമിച്ചാൽ, അയാൾക്ക് അതിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਰਥੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਗਜਰਾਜੁ ਬਾਜੁ ਪਹੁਚੈ ਨ ਖਗ ਮ੍ਰਿਗ ਫਾਂਧਤ ਉਡਾਵਈ ।

pahuchai na rath pahuchai na gajaraaj baaj pahuchai na khag mrig faandhat uddaavee |

ഒരു രഥത്തിനോ വേഗമേറിയ കുതിരക്കോ ഐരാവത്തിനോ (ഒരു ഐതിഹാസിക ആന) പോലും അവിടെ എത്താൻ കഴിയില്ല. വേഗത്തിൽ പറക്കുന്ന പക്ഷിക്കോ കുതിച്ചു പായുന്ന മാനുകൾക്കോ അതിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാൻ കഴിയില്ല.

ਪਹੁਚੈ ਨ ਪਵਨ ਗਵਨ ਤ੍ਰਿਭਵਨ ਪ੍ਰਤਿ ਅਰਧ ਉਰਧ ਅੰਤਰੀਛ ਹੁਇ ਨ ਪਾਵਈ ।

pahuchai na pavan gavan tribhavan prat aradh uradh antareechh hue na paavee |

ത്രിലോകങ്ങളിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന കാറ്റിന് പോലും അതിലെത്താൻ കഴിയില്ല. അപ്പുറത്തുള്ള ലോകത്തിൻ്റെ നാട്ടിൽ എത്താൻ കഴിവുള്ള ഒരാൾക്ക് മനസ്സിൻ്റെ ഓട്ടത്തിൽ വിജയിക്കാനാവില്ല.

ਪੰਚ ਦੂਤ ਭੂਤ ਲਗਿ ਅਧਮੁ ਅਸਾਧੁ ਮਨੁ ਗਹੇ ਗੁਰ ਗਿਆਨ ਸਾਧਸੰਗਿ ਬਸਿ ਆਵਈ ।੩੧੩।

panch doot bhoot lag adham asaadh man gahe gur giaan saadhasang bas aavee |313|

അസുരനെപ്പോലെ ആശ്ലേഷിച്ച മായയുടെ പഞ്ചഗുണങ്ങളാൽ കീഴ്‌പെട്ട്, സന്ന്യാസിമാരും യഥാർത്ഥ ഭക്തരുമായ ഭഗവാൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദീക്ഷ സ്വീകരിച്ചാൽ മാത്രമേ താഴ്‌ന്നതും അചഞ്ചലവുമായ മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാനും ശിക്ഷിക്കാനും കഴിയൂ.

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675