കബിത് സവായ് ഭായ് ഗുരുദാസ് ജി

പേജ് - 487

ਨਿਸ ਦਿਨ ਅੰਤਰ ਜਿਉ ਅੰਤਰੁ ਬਖਾਨੀਅਤ ਤੈਸੇ ਆਨ ਦੇਵ ਗੁਰਦੇਵ ਸੇਵ ਜਾਨੀਐ ।

nis din antar jiau antar bakhaaneeat taise aan dev guradev sev jaaneeai |

ദൈവങ്ങളെയും ദേവതകളെയും അതായത് യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതും ആരാധിക്കുന്നതും രാവും പകലും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം പോലെയാണ്.

ਨਿਸ ਅੰਧਕਾਰ ਬਹੁ ਤਾਰਕਾ ਚਮਤਕਾਰ ਦਿਨੁ ਦਿਨੁਕਰ ਏਕੰਕਾਰ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ।

nis andhakaar bahu taarakaa chamatakaar din dinukar ekankaar pahichaaneeai |

രാത്രിയുടെ അന്ധകാരത്തിൽ (അജ്ഞത) നക്ഷത്രങ്ങളുടെ (ദൈവങ്ങൾ) വളരെയധികം തേജസ്സുണ്ട്, എന്നാൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അറിവിൻ്റെ പ്രകാശം (പകൽ സൂര്യൻ്റെ ഉദയത്തോടെ) പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതോടെ ദൈവം, ഏകൻ പ്രകടവും വ്യക്തവുമാണ്.

ਨਿਸ ਅੰਧਿਆਰੀ ਮੈ ਬਿਕਾਰੀ ਹੈ ਬਿਕਾਰ ਹੇਤੁ ਪ੍ਰਾਤ ਸਮੈ ਨੇਹੁ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਉਨਮਾਨੀਐ ।

nis andhiaaree mai bikaaree hai bikaar het praat samai nehu nirankaaree unamaaneeai |

ദുഷ്കർമങ്ങളും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളാൽ ആകൃഷ്ടരാകുന്നു, എന്നാൽ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അറിവിനാൽ, അർപ്പണബോധമുള്ള സിഖുകാർ അമൃതസമയത്ത് ഭഗവാനുമായി ഒന്നായിത്തീർന്നുകൊണ്ട് അവൻ്റെ നാമത്തിൽ ധ്യാനിക്കുന്നു.

ਰੈਨ ਸੈਨ ਸਮੈ ਠਗ ਚੋਰ ਜਾਰ ਹੋਇ ਅਨੀਤ ਰਾਜੁਨੀਤਿ ਰੀਤਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਾਸੁਰ ਬਖਾਨੀਐ ।੪੮੭।

rain sain samai tthag chor jaar hoe aneet raajuneet reet preet baasur bakhaaneeai |487|

രാത്രിയിൽ ഉറക്കസമയം വരുമ്പോൾ, വഞ്ചകരും വഞ്ചകരും ദുഷ്ടരുമായ ആളുകളുടെ ദുഷിച്ച പദ്ധതികൾ പ്രബലമാകുന്നു. എന്നാൽ അംബ്രോസിയൽ നാഴികയിൽ (യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അറിവിൻ്റെ പ്രകാശം) നേരം വെളുക്കുന്നതോടെ ഭഗവാൻ്റെ നീതിയും നീതിയും വിജയിക്കുന്നു. (ദൈവം

സൂചിക (1 - 675)

കബിത് സവൈയേ പേജ്: 1 - 675