ആരുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഗുരുവിൻ്റെ ധാരണ വസിക്കുന്നുവോ, സിമ്രാനിലൂടെ തൻ്റെ മനസ്സിനെ ഭഗവാൻ്റെ വിശുദ്ധ പാദങ്ങളിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിലൂടെ, സർവ്വവ്യാപിയായ ഭഗവാൻ അവനിൽ വസിക്കുന്നു;
യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ പവിത്രമായ വചനം ഉൾക്കൊള്ളുന്നവൻ, ആദ്ധ്യാത്മിക വിജ്ഞാനത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുകയും, എല്ലാവരിലും ഒരേയൊരു പരമേശ്വരൻ ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കുകയും അങ്ങനെ എല്ലാവരേയും തുല്യരായി കാണുകയും ചെയ്യുന്നു;
അഹംഭാവം വെടിഞ്ഞ് സിമ്രാൻ്റെ ഗുണത്താൽ സന്യാസിയായി മാറുന്നവൻ, എന്നിട്ടും വേർപിരിഞ്ഞ ലൗകികജീവിതം നയിക്കുന്നു; അപ്രാപ്യനായ ഭഗവാൻ്റെ അടുക്കൽ എത്തുന്നു
സൂക്ഷ്മവും സമ്പൂർണ്ണവുമായ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും പ്രകടമായ ഒരു നാഥനെ തിരിച്ചറിയുന്നവൻ; ലൗകിക ജീവിതം നയിക്കുമ്പോഴും ഗുരുബോധമുള്ള വ്യക്തി മുക്തി നേടുന്നു. (22)