വിതച്ച വിത്ത് ഒരു മരമായി വികസിക്കുകയും കാലക്രമേണ അത് വികസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതുപോലെ, എല്ലാം അറിയുന്ന, എല്ലാ ശക്തനും, സർവ്വശക്തനുമായ ദൈവത്തിൻ്റെ ഏക ദൈവിക രൂപത്തിൽ നിന്ന് ഒരു യഥാർത്ഥ ഗുരു ഉദയം ചെയ്തു.
ഒരു വൃക്ഷം എണ്ണമറ്റ ഫലങ്ങൾ തരുന്നതുപോലെ, യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനേകം ശിഷ്യന്മാരുടെ (ഗുർസിഖുകൾ) ഒത്തുചേരലും.
ഭഗവാൻ്റെ അന്തർലീനമായ പ്രത്യക്ഷമായ സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ പരിശുദ്ധമായ രൂപത്തിലും, വാക്കിൻ്റെ രൂപത്തിലുള്ള അവൻ്റെ ധാരണകളിലും, ദൈവത്തിൻ്റെ അതീന്ദ്രിയ രൂപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിചിന്തനത്തിലും ധാരണയിലും മനസ്സിനെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് യഥാർത്ഥത്തിൽ അന്തർലീനമായ ഭഗവാൻ്റെ ധ്യാനമാണ്.
നിശ്ചിത സ്ഥലത്ത് വിശുദ്ധ സഭയിൽ സമ്മേളിക്കുകയും ഏകാഗ്രതയോടെയും സ്നേഹപൂർവകമായ ആരാധനയോടെയും കർത്താവിൻ്റെ നാമം ധ്യാനിക്കുന്നതിലൂടെയും ഒരാൾക്ക് ലോക സമുദ്രത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാനാകും. (55)