യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ദർശനത്തിൽ തൻ്റെ മനസ്സിനെ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നവൻ യഥാർത്ഥ ചിന്തകനാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ അറിയുന്നവൻ യഥാർത്ഥ അർത്ഥത്തിൽ ജ്ഞാനിയാണ്. അങ്ങനെയുള്ള ഒരാൾ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അഭയസ്ഥാനത്ത് കഴിയുമ്പോൾ മായയുടെ എല്ലാ ബന്ധനങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനാകുന്നു.
അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഉപേക്ഷിച്ചവനാണ് യഥാർത്ഥ പരിത്യാഗി; കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ സ്വയം ചേർത്തു. ഭഗവാൻ്റെ ഉന്മേഷഭരിതമായ വർണ്ണങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ ഒരു സന്യാസിയാണ്. തൻ്റെ മനസ്സിനെ മായയുടെ സ്വാധീനത്തിൽ നിന്ന് മുക്തമാക്കി, അവനാണ് യഥാർത്ഥ പ്രയോഗം
എൻ്റെയും നിങ്ങളുടെയും വികാരങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെട്ട അവൻ എല്ലാ സ്പർശനങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനാണ്. അവൻ തൻ്റെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനാൽ, അവൻ ഒരു സന്യാസിയോ സന്യാസിയോ ആണ്. ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുന്നതിനാൽ, അവൻ യഥാർത്ഥ ജ്ഞാനത്താൽ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവൻ സമ്പൂർണ്ണ കർത്താവിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നതിനാൽ, അവൻ അങ്ങനെയാണ്
അവൻ സ്വാഭാവികമായും ലൗകിക കർത്തവ്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതിനാൽ, അവൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മുക്തി നേടുന്നു (ജീവൻ മുക്ത്). എല്ലാവരിലും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ദിവ്യപ്രകാശം കാണുകയും അവൻ്റെ സൃഷ്ടികളെ സേവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവൻ സർവ്വശക്തനായ ദൈവത്തിൽ പൂർണമായി വിശ്വസിക്കുന്നു. (328)