जो आपले मन खऱ्या गुरूंच्या दर्शनावर केंद्रित करतो तो खरा चिंतन करणारा असतो. ज्याला गुरूंच्या शिकवणुकीची जाणीव असते तो खऱ्या अर्थाने ज्ञानी असतो. अशी व्यक्ती मायेच्या सर्व बंधनांपासून मुक्त होते जेव्हा तो खऱ्या गुरूंच्या शरणात राहतो.
खरा संन्यासी तो आहे ज्याने अहंकार आणि अभिमानाचा त्याग केला आहे; आणि स्वतःला परमेश्वराच्या नावाशी जोडले. जेव्हा तो परमेश्वराच्या आनंदमय रंगात रमतो तेव्हा तो तपस्वी असतो. आपले मन मायेच्या प्रभावापासून मुक्त ठेवल्याने तोच खरा साधक आहे
माझ्या आणि तुझ्याबद्दलच्या त्याच्या भावना गमावून, तो सर्व स्पर्शांपासून मुक्त आहे. त्याचा आपल्या इंद्रियांवर ताबा असल्याने तो साधू किंवा संन्यासी असतो. परमेश्वराची उपासना केल्यामुळे, तो खरा ज्ञानाने परिपूर्ण आहे. तो पूर्ण परमेश्वरात तल्लीन राहतो म्हणून तो आहे
तो नैसर्गिकरित्या सांसारिक कर्तव्यात गुंतलेला असल्याने तो जिवंत असतानाच मुक्त होतो (जीवन मुक्त). सर्वांमध्ये दैवी प्रकाश पसरलेला पाहून आणि त्याच्या सृष्टीची सेवा करताना, त्याची सर्वशक्तिमान देवावर पूर्ण श्रद्धा आहे. (३२८)