कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 524


ਜਉ ਪੈ ਚੋਰੁ ਚੋਰੀ ਕੈ ਬਤਾਵੈ ਹੰਸ ਮਾਨਸਰ ਛੂਟਿ ਕੈ ਨ ਜਾਇ ਘਰਿ ਸੂਰੀ ਚਾੜਿ ਮਾਰੀਐ ।
जउ पै चोरु चोरी कै बतावै हंस मानसर छूटि कै न जाइ घरि सूरी चाड़ि मारीऐ ।

जर एखाद्या चोराने चोरी केली आणि तरीही मानसरोवर तलावाच्या हंसांप्रमाणे स्वत: ला पवित्र घोषित केले तर त्याला क्षमा केली जात नाही परंतु त्याला वधस्तंभावर खिळले जाते आणि मारले जाते.

ਬਾਟ ਮਾਰ ਬਟਵਾਰੋ ਬਗੁ ਮੀਨ ਜਉ ਬਤਾਵੈ ਤਤਖਨ ਤਾਤਕਾਲ ਮੂੰਡ ਕਾਟਿ ਡਾਰੀਐ ।
बाट मार बटवारो बगु मीन जउ बतावै ततखन तातकाल मूंड काटि डारीऐ ।

एखाद्या बगळ्याला तलावातील मासे आणि बेडूक जसं वाटतं तसं वाटेवरील डकैत स्वत:ला दयाळू आणि भल्याभल्यांबद्दल घोषित करत असेल, तर त्याचा दावा मान्य करता येणार नाही आणि त्याचा तिथेच शिरच्छेद केला पाहिजे.

ਜਉ ਪੈ ਪਰ ਦਾਰਾ ਭਜਿ ਮ੍ਰਿਗਨ ਬਤਾਵੈ ਬਿਟੁ ਕਾਨ ਨਾਕ ਖੰਡ ਡੰਡ ਨਗਰ ਨਿਕਾਰੀਐ ।
जउ पै पर दारा भजि म्रिगन बतावै बिटु कान नाक खंड डंड नगर निकारीऐ ।

ज्याप्रमाणे एखादा कुष्ट मनुष्य दुसऱ्या स्त्रीशी व्यभिचार करून स्वतःला जंगलातील हरणांप्रमाणे पवित्र आणि ब्रह्मचारी घोषित करतो, त्याचप्रमाणे तो त्याच्या विधानावर विराजमान होत नाही. त्याऐवजी त्याचे नाक आणि कान कापले जातात आणि त्याला शहरातून हाकलून दिले जाते.

ਚੋਰੀ ਬਟਵਾਰੀ ਪਰ ਨਾਰੀ ਕੈ ਤ੍ਰਿਦੋਖ ਮਮ ਨਰਕ ਅਰਕ ਸੁਤ ਡੰਡ ਦੇਤ ਹਾਰੀਐ ।੫੨੪।
चोरी बटवारी पर नारी कै त्रिदोख मम नरक अरक सुत डंड देत हारीऐ ।५२४।

चोर, दरोडेखोर आणि लबाड माणसाला त्यांनी केलेल्या एका गुन्ह्यासाठी इतकी कठोर शिक्षा दिली जाते. पण मी क्षयरोगासारख्या या तिन्ही आजारांनी ग्रस्त आहे. म्हणून मला या सर्व पापांची शिक्षा देऊन मृत्यूचे देवदूत थकतील. (५२४)