ज्याप्रमाणे माशाची पाण्याची आस कधी कमी होत नाही आणि तेलाच्या दिव्यावरील पतंगाचे प्रेम कधीच कमी होत नाही.
जशी काळी मधमाशी फुलांच्या सुगंधाने कधीच तृप्त होत नाही, त्याचप्रमाणे पक्ष्याची आकाशात उडण्याची इच्छा कधीच कमी होत नाही.
जमलेल्या ढगांचा गडगडाट ऐकून जसे मोर आणि पर्जन्य पक्ष्याचे हृदय प्रसन्न होते, तसेच चंदा हेराचे मधुर संगीत ऐकून हरणाचे प्रेम कमी होत नाही.
आपल्या प्रिय खऱ्या गुरूसाठी अमृताचा शोध घेणा-या गुरूची जाणीव असलेल्या संताचे प्रेम असेच आहे. त्याच्या शरीराच्या प्रत्येक अंगात झिरपलेली आणि वेगाने वाहत असलेली आपल्या गुरूबद्दलची प्रेमाची तळमळ कधीच कमी होत नाही. (४२४)