माझ्या मानव जन्मात माझ्या प्रिय परमेश्वराच्या प्रेमासारखे अमृत प्राप्त करण्याची वेळ आली तेव्हा मी माझ्या खऱ्या गुरूंची परिश्रम आणि गुरूंची शिकवण आचरणात आणली नाही. माझ्या तारुण्य आणि संपत्तीचा अभिमान बाळगून, मी एच मध्ये असलेला आदर गमावला
सांसारिक सुखांमध्ये गुंतल्यामुळे माझा प्रिय स्वामी माझ्यावर कोपला आहे. आता जेव्हा मी त्याला जवळ आणण्याचा प्रयत्न करतो तेव्हा मी अयशस्वी होतो. 0 माझ्या पवित्र मित्रा! मी आता येऊन माझी व्यथा तुमच्यासमोर मांडली आहे.
एखाद्याने जे पेरले तेच कापून काढणे हे सर्व लोककथा आणि धार्मिक शास्त्रांचे प्राथमिक उद्दिष्ट आहे. आपण जे काही चांगले किंवा वाईट पेरतो, त्यापेक्षा कितीतरी पटीने जास्त कापणी करावी लागते.
मी सर्व जग शोधले आहे, पराभूत आणि पक्षांतर केले आहे. मी आता स्वतःला सेवकांचा दास बनवले आहे आणि परमेश्वराच्या दासांजवळ जाऊन मी प्रार्थना करून त्यांच्या आश्रयाला जात आहे - असा कोणी देवप्रिय सेवक आहे का जो माझ्या विलग झालेल्या आणि दासांना जवळ आणू शकेल.