एखाद्या विस्मरणीय माणसाला आपल्या गुरूचे दर्शन ज्या तीव्रतेने पाहण्याची इच्छा नसते त्याच तीव्रतेने तो इतर स्त्रियांकडे तिरस्कार करण्यासाठी आपले डोळे वापरतो.
ज्याप्रमाणे संसारी मनुष्य इतरांची निंदा अगदी लक्षपूर्वक ऐकतो, त्याचप्रमाणे तो गुरूंचे परमात्मा वचनही लक्षपूर्वक ऐकत नाही.
ज्याप्रमाणे संपत्तीचा लोभी माणूस आपल्या कष्टाने कमावलेल्या पैशातून दुसऱ्याची फसवणूक करण्यासाठी दूर चालतो, त्याचप्रमाणे तो सर्वशक्तिमान देवाच्या स्तुती ऐकण्यासाठी दैवी मंडळीत जाण्याचा उत्साह दाखवत नाही.
घुबडाप्रमाणे मला खऱ्या गुरूंच्या तेजाचे मोल कळत नाही, कावळ्याप्रमाणे खऱ्या गुरूंचे गोडधोड गुण मला कळत नाहीत आणि सापाप्रमाणे मला नामासारख्या अमृताचा आस्वादही कळत नाही. दुधासारखे अमृत. त्यामुळे मी करू शकत नाही