कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 668


ਬਿਰਹ ਦਾਵਾਨਲ ਪ੍ਰਗਟੀ ਨ ਤਨ ਬਨ ਬਿਖੈ ਅਸਨ ਬਸਨ ਤਾ ਮੈ ਘ੍ਰਿਤ ਪਰਜਾਰਿ ਹੈ ।
बिरह दावानल प्रगटी न तन बन बिखै असन बसन ता मै घ्रित परजारि है ।

माझ्या प्रेयसीचा वियोग जंगलाच्या आगीप्रमाणे माझ्या शरीरात तर दिसत आहेच, पण हे सर्व रुबाबदार पदार्थ आणि पोशाख मला दिलासा देण्याऐवजी आगीची तीव्रता वाढवण्यात तेलासारखे काम करत आहेत आणि परिणामी माझे दुःख.

ਪ੍ਰਥਮ ਪ੍ਰਕਾਸੇ ਧੂਮ ਅਤਿਹੀ ਦੁਸਹਾ ਦੁਖ ਤਾਹੀ ਤੇ ਗਗਨ ਘਨ ਘਟਾ ਅੰਧਕਾਰ ਹੈ ।
प्रथम प्रकासे धूम अतिही दुसहा दुख ताही ते गगन घन घटा अंधकार है ।

प्रथम, त्याच्याशी निगडित उसासेमुळे हे वेगळेपण धुरासारखे दिसते आणि त्यामुळे असह्य होते आणि नंतर हा धूर आकाशात काळ्या ढगांसारखा दिसतो आणि सर्वत्र अंधार पसरतो.

ਭਭਕ ਭਭੂਕੋ ਹ੍ਵੈ ਪ੍ਰਕਾਸਯੋ ਹੈ ਅਕਾਸ ਸਸਿ ਤਾਰਕਾ ਮੰਡਲ ਚਿਨਗਾਰੀ ਚਮਕਾਰ ਹੈ ।
भभक भभूको ह्वै प्रकासयो है अकास ससि तारका मंडल चिनगारी चमकार है ।

आकाशातला चंद्रही ज्योतीसारखा दिसतोय. त्या अग्नीच्या ठिणग्यांप्रमाणे तारे मला दिसत आहेत.

ਕਾ ਸਿਓ ਕਹਉ ਕੈਸੇ ਅੰਤਕਾਲ ਬ੍ਰਿਥਾਵੰਤ ਗਤਿ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਸੋਈ ਸੁਖਦਾਈ ਸੰਸਾਰ ਹੈ ।੬੬੮।
का सिओ कहउ कैसे अंतकाल ब्रिथावंत गति मोहि दुख सोई सुखदाई संसार है ।६६८।

मरणाच्या जवळ आलेल्या रुग्णाप्रमाणे, वियोगाच्या आगीमुळे झालेली ही अवस्था कोणाला सांगू? या सर्व गोष्टी (चंद्र, तारे, पोशाख इ.) माझ्यासाठी अस्वस्थ आणि वेदनादायक होत आहेत, तर या सर्व अत्यंत शांती देणारे आणि आंबट आहेत.