कबित सवैये भाई गुरदास जी

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

श्लोकाचे मूळ (मंत्राचे), सर्व शब्दांचे मूळ (निद्रा मंगळाचे रूप). (ओणम = जोग संपुत हे मंत्रांच्या सुरुवातीला वापरले जाणारे सूचक अक्षर) सौंदर्य, कल्याण, आनंद. तिन्ही कालखंडात एक रस शिल्लक आहे जो अविनाशी आहे. चैतन्यचे रूप, मूळ पदार्थांचे प्रकाशक, जो अंधारात प्रकाश टाकतो.

ਬਾਣੀ ਭਾਈ ਗੁਰਦਾਸ ਭਲੇ ਕੀ ।

ਸੋਰਠਾ ।

सोरथ:

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸ ਓਨਮ ਸ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਨ ।

आद (i) पुरख (आदिम परमेश्वर) यांना माझी विनंति, खऱ्या गुरूंच्या पावन चरणांना वंदन (जे परमेश्वराचे अवतार आहेत)

ਘਟ ਘਟ ਕਾ ਪਰਵੇਸ ਏਕ ਅਨੇਕ ਬਿਬੇਕ ਸਸਿ ।੧।੧।

चंद्राप्रमाणे, जो एक असला तरी सर्वत्र आणि सर्वांमध्ये राहतो आणि तरीही एकच राहतो.

ਦੋਹਰਾ ।

दोहरा:

ਓਨਮ ਸ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਚਰਨ ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸੁ ।

सतगुरुंच्या पावन चरणी वंदन, तेजस्वी वाहेगुरुचे अवतार, जे आद्य भगवान आहेत.

ਏਕ ਅਨੇਕ ਬਿਬੇਕ ਸਸਿ ਘਟ ਘਟ ਕਾ ਪਰਵੇਸ ।੨।੧।

तो चंद्रासारखा आहे, जो सर्वत्र उपस्थित असूनही एकच राहतो.

ਛੰਦ ।

जप:

ਘਟ ਘਟ ਕਾ ਪਰਵੇਸ ਸੇਸ ਪਹਿ ਕਹਤ ਨ ਆਵੈ ।

वाहेगुरु (भगवान) जो सर्वव्यापी आहे आणि ज्याची व्याप्ती शेषनाग (एक हजार डोके असलेला पौराणिक सर्प) देखील परिभाषित करू शकत नाही.

ਨੇਤ ਨੇਤ ਕਹਿ ਨੇਤ ਬੇਦੁ ਬੰਦੀ ਜਨੁ ਗਾਵੈ ।

ज्यांचे गुणगान वेद, भट आणि इतर अनेक वर्षे गात आहेत आणि तरीही म्हणतात-हे नाही, हेही नाही.

ਆਦਿ ਮਧਿ ਅਰੁ ਅੰਤੁ ਹੁਤੇ ਹੁਤ ਹੈ ਪੁਨਿ ਹੋਨਮ ।

सुरुवातीला, मधल्या काळात कोण होते आणि भविष्यातही राहतील,

ਆਦਿ ਪੁਰਖ ਆਦੇਸ ਚਰਨ ਸ੍ਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਓਨਮ ।੩।੧।

खऱ्या गुरूंच्या पावन चरणांद्वारे माझी त्यांना विनंति, ज्यामध्ये ते पूर्णत: शक्तिमान आहेत. (१)