कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 658


ਮਜਨ ਕੈ ਚੀਰ ਚਾਰ ਅੰਜਨ ਤਮੋਲ ਰਸ ਅਭਰਨ ਸਿੰਗਾਰ ਸਾਜ ਸਿਹਜਾ ਬਿਛਾਈ ਹੈ ।
मजन कै चीर चार अंजन तमोल रस अभरन सिंगार साज सिहजा बिछाई है ।

स्वच्छ आंघोळ करून, सुंदर वस्त्रे परिधान करून, डोळ्यांत कोलमडून, सुपारी खाऊन, विविध अलंकारांनी मी माझ्या प्रभूचा पलंग घातला आहे. (मी माझ्या प्रिय देव परमेश्वराशी एकात्मतेसाठी स्वतःला तयार केले आहे).

ਕੁਸਮ ਸੁਗੰਧਿ ਅਰ ਮੰਦਰ ਸੁੰਦਰ ਮਾਂਝ ਦੀਪਕ ਦਿਪਤ ਜਗਮਗ ਜੋਤ ਛਾਈ ਹੈ ।
कुसम सुगंधि अर मंदर सुंदर मांझ दीपक दिपत जगमग जोत छाई है ।

सुंदर पलंग सुगंधी फुलांनी सजवलेला आहे आणि सुंदर खोली तेजस्वी प्रकाशाने उजळून निघाली आहे.

ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਸਉਨ ਲਗਨ ਮਨਾਇ ਮਨ ਬਾਂਛਤ ਬਿਧਾਨ ਚਿਰਕਾਰ ਬਾਰੀ ਆਈ ਹੈ ।
सोधत सोधत सउन लगन मनाइ मन बांछत बिधान चिरकार बारी आई है ।

भगवंताशी एकरूप होण्यासाठी पुष्कळ परिश्रमानंतर मला हा मनुष्य जन्म मिळाला आहे. (अतिशय शुभ आहे या अवस्थेपर्यंत पोहोचण्यासाठी मी अनेक जन्म घेतले आहेत).

ਅਉਸਰ ਅਭੀਚ ਨੀਚ ਨਿੰਦ੍ਰਾ ਮੈ ਸੋਵਤ ਖੋਏ ਨੈਨ ਉਘਰਤ ਅੰਤ ਪਾਛੈ ਪਛੁਤਾਈ ਹੈ ।੬੫੮।
अउसर अभीच नीच निंद्रा मै सोवत खोए नैन उघरत अंत पाछै पछुताई है ।६५८।

परंतु द्वेषपूर्ण अज्ञानाच्या झोपेत देवाशी एकीकरणासाठी अनुकूल नक्षत्र स्थितीची ही संधी गमावून, जेव्हा एखादी व्यक्ती जागे होईल तेव्हाच पश्चात्ताप करेल (कारण तोपर्यंत खूप उशीर झालेला असेल). (६५८)