कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 494


ਜਉ ਕੋਊ ਬੁਲਾਵੈ ਕਹਿ ਸ੍ਵਾਨ ਮ੍ਰਿਗ ਸਰਪ ਕੈ ਸੁਨਤ ਰਿਜਾਇ ਧਾਇ ਗਾਰਿ ਮਾਰਿ ਦੀਜੀਐ ।
जउ कोऊ बुलावै कहि स्वान म्रिग सरप कै सुनत रिजाइ धाइ गारि मारि दीजीऐ ।

जर एखाद्या विस्मरणीय माणसाला कोणी कुत्रा, प्राणी किंवा साप असे संबोधले तर तो रागात येतो आणि त्याला ठार मारणार असल्यासारखे त्याच्यावर वार करतो (अशी व्यक्ती या तीन प्रजातींपेक्षा वाईट आहे) कारण-

ਸ੍ਵਾਨ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜਾਮਨੀ ਜਾਗ੍ਰਤ ਰਹੈ ਨਾਦਹਿ ਸੁਨਾਇ ਮ੍ਰਿਗ ਪ੍ਰਾਨ ਹਾਨਿ ਕੀਜੀਐ ।
स्वान स्वाम काम लागि जामनी जाग्रत रहै नादहि सुनाइ म्रिग प्रान हानि कीजीऐ ।

एक कुत्रा रात्रभर आपल्या मालकाची काळजी घेतो आणि त्याची सेवा करतो आणि घंडा हेराचा संगीतमय आवाज ऐकून एक हरिण आपला जीव गमावण्याच्या मर्यादेपर्यंत जातो.

ਧੁਨ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜੈ ਸਰਪ ਅਰਪ ਦੇਤ ਤਨ ਮਨ ਦੰਤ ਹੰਤ ਹੋਤ ਗੋਤ ਲਾਜਿ ਗਹਿ ਲੀਜੀਐ ।
धुन मंत्र पड़ै सरप अरप देत तन मन दंत हंत होत गोत लाजि गहि लीजीऐ ।

सर्पमित्राच्या बासरीच्या आवाजाने आणि गरुडाच्या मंत्राने मोहित होऊन, एक साप स्वतःला मोहिनीच्या स्वाधीन करतो. मोहक त्याच्या फॅन्स तोडतो आणि त्याला त्याच्या कुटुंबाच्या नावाने बोलावतो, त्याला पकडतो.

ਮੋਹ ਨ ਭਗਤ ਭਾਵ ਸਬਦ ਸੁਰਤਿ ਹੀਨਿ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਬਿਨੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜਗੁ ਜੀਜੀਐ ।੪੯੪।
मोह न भगत भाव सबद सुरति हीनि गुर उपदेस बिनु ध्रिगु जगु जीजीऐ ।४९४।

ज्याने स्वतःला खऱ्या गुरूंपासून दूर केले आहे, त्याला आपल्या स्वामी परमेश्वरावर कुत्र्यासारखे प्रेम असू शकत नाही. ते संगीताच्या मंत्रमुग्धतेपासूनही वंचित आहेत (मृगांच्या विपरीत) आणि खऱ्या गुरूंच्या मंत्रोच्चारांशिवाय त्यांचे जीवन जगत आहे.