कबित सवैये भाई गुरदास जी

पान - 510


ਜੈਸੇ ਫਲ ਫੂਲਹਿ ਲੈ ਜਾਇ ਬਨ ਰਾਇ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ਕਹੋ ਕੈਸੇ ਬਨਿ ਆਵੈ ਜੀ ।
जैसे फल फूलहि लै जाइ बन राइ प्रति करै अभिमानु कहो कैसे बनि आवै जी ।

ज्याप्रमाणे फळे आणि फुले भरपूर असलेल्या जंगलाच्या राजाला कोणीतरी मूठभर फळे आणि फुले घेऊन ते सादर करतो आणि नंतर आपल्या वर्तमानाचा अभिमान वाटतो, तो कसा आवडेल?

ਜੈਸੇ ਮੁਕਤਾਹਲ ਸਮੁੰਦ੍ਰਹਿ ਦਿਖਾਵੈ ਜਾਇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹੀ ਸਰਾਹੈ ਸੋਭਾ ਤਉ ਨ ਪਾਵੈ ਜੀ ।
जैसे मुकताहल समुंद्रहि दिखावै जाइ बार बार ही सराहै सोभा तउ न पावै जी ।

ज्याप्रमाणे कोणी मूठभर मोती मोती-सागराच्या खजिन्यात घेऊन जातो आणि त्याच्या मोत्यांची स्तुती पुन्हा पुन्हा करतो, त्याचप्रमाणे त्याचे कौतुक होत नाही.

ਜੈਸੇ ਕਨੀ ਕੰਚਨ ਸੁਮੇਰ ਸਨਮੁਖ ਰਾਖਿ ਮਨ ਮੈ ਗਰਬੁ ਕਰੈ ਬਾਵਰੋ ਕਹਾਵੈ ਜੀ ।
जैसे कनी कंचन सुमेर सनमुख राखि मन मै गरबु करै बावरो कहावै जी ।

ज्याप्रमाणे कोणी सुमेर पर्वताला (सोन्याचे घर) सोन्याचा एक छोटासा तुकडा अर्पण करतो आणि त्याला त्याच्या सोन्याचा अभिमान वाटतो, त्याला मूर्ख म्हटले जाईल.

ਤੈਸੇ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਠਾਨ ਪ੍ਰਾਨ ਦੈ ਰੀਝਾਇਓ ਚਾਹੈ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈਸੇ ਕੈ ਰੀਝਾਵੈ ਜੀ ।੫੧੦।
तैसे गिआन धिआन ठान प्रान दै रीझाइओ चाहै प्रानपति सतिगुर कैसे कै रीझावै जी ।५१०।

त्याचप्रमाणे जर कोणी ज्ञान आणि चिंतनाबद्दल बोलतो आणि खऱ्या गुरूंना संतुष्ट आणि मोहित करण्याच्या हेतूने स्वतःला झोकून देण्याचे ढोंग करतो, तर तो खऱ्या गुरूंना खूश करण्याच्या आपल्या नापाक मनसुब्यांमध्ये यशस्वी होऊ शकत नाही. (५१०)