ज्याप्रमाणे फळे आणि फुले भरपूर असलेल्या जंगलाच्या राजाला कोणीतरी मूठभर फळे आणि फुले घेऊन ते सादर करतो आणि नंतर आपल्या वर्तमानाचा अभिमान वाटतो, तो कसा आवडेल?
ज्याप्रमाणे कोणी मूठभर मोती मोती-सागराच्या खजिन्यात घेऊन जातो आणि त्याच्या मोत्यांची स्तुती पुन्हा पुन्हा करतो, त्याचप्रमाणे त्याचे कौतुक होत नाही.
ज्याप्रमाणे कोणी सुमेर पर्वताला (सोन्याचे घर) सोन्याचा एक छोटासा तुकडा अर्पण करतो आणि त्याला त्याच्या सोन्याचा अभिमान वाटतो, त्याला मूर्ख म्हटले जाईल.
त्याचप्रमाणे जर कोणी ज्ञान आणि चिंतनाबद्दल बोलतो आणि खऱ्या गुरूंना संतुष्ट आणि मोहित करण्याच्या हेतूने स्वतःला झोकून देण्याचे ढोंग करतो, तर तो खऱ्या गुरूंना खूश करण्याच्या आपल्या नापाक मनसुब्यांमध्ये यशस्वी होऊ शकत नाही. (५१०)