Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 510


ਜੈਸੇ ਫਲ ਫੂਲਹਿ ਲੈ ਜਾਇ ਬਨ ਰਾਇ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ਕਹੋ ਕੈਸੇ ਬਨਿ ਆਵੈ ਜੀ ।
jaise fal fooleh lai jaae ban raae prat karai abhimaan kaho kaise ban aavai jee |

Díreach mar a thógann duine dornán torthaí agus bláthanna lena chur i láthair an rí dufair, áit a bhfuil go leor torthaí agus bláthanna, agus ansin go mothaíonn sé bródúil as a láthair, conas is féidir é a thaitin leis?

ਜੈਸੇ ਮੁਕਤਾਹਲ ਸਮੁੰਦ੍ਰਹਿ ਦਿਖਾਵੈ ਜਾਇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹੀ ਸਰਾਹੈ ਸੋਭਾ ਤਉ ਨ ਪਾਵੈ ਜੀ ।
jaise mukataahal samundreh dikhaavai jaae baar baar hee saraahai sobhaa tau na paavai jee |

Díreach mar a thugann duine dornán péarlaí go dtí teach stór na bpéarlaí-aigéan, agus ag moladh a chuid péarlaí arís agus arís eile, ní thuilleann sé aon mheas.

ਜੈਸੇ ਕਨੀ ਕੰਚਨ ਸੁਮੇਰ ਸਨਮੁਖ ਰਾਖਿ ਮਨ ਮੈ ਗਰਬੁ ਕਰੈ ਬਾਵਰੋ ਕਹਾਵੈ ਜੀ ।
jaise kanee kanchan sumer sanamukh raakh man mai garab karai baavaro kahaavai jee |

Díreach mar a chuireann duine píosa beag óir i láthair sliabh Sumer (baile an óir) agus é bródúil as a chuid óir, thabharfaí amadán air.

ਤੈਸੇ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਠਾਨ ਪ੍ਰਾਨ ਦੈ ਰੀਝਾਇਓ ਚਾਹੈ ਪ੍ਰਾਨਪਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈਸੇ ਕੈ ਰੀਝਾਵੈ ਜੀ ।੫੧੦।
taise giaan dhiaan tthaan praan dai reejhaaeio chaahai praanapat satigur kaise kai reejhaavai jee |510|

Mar an gcéanna má labhraíonn duine ar eolas agus ar mhachnamh agus ag ligean air é féin a ghéilleadh d'fhonn an Fíor-Ghúrú a shásamh agus a mhealladh, ní féidir leis a bheith rathúil ina chuid dearaí uafásacha chun an Fíor-Ghúrú a thaitneamh a bhaint as máistir an tsaoil uile. (510)