Díreach mar a théann lao chuig bó eile trí dhearmad, agus ar theacht ar ais go dtí a mháthair, ní mheabhraíonn sí a bhotún agus cothaíonn sí é.
Díreach mar a shroicheann an eala loch Mansarover tar éis fánaíocht go lochanna éagsúla eile, ní chuireann loch Mansarover a bhotún i gcuimhne dó agus déanann sé péarlaí dó.
Díreach mar fhreastalaí ríoga, tar éis dó a bheith ag fánaíocht tagann sé ar ais chuig a mháistir nach cuimhin leis a imeacht agus ina ionad sin ardaíonn sé a stádas i bhfad níos mó.
Mar an gcéanna, is é an Fíor-Ghúrú radanta agus cineálach a thacaíonn leis na daoine bochta. Ní choinníonn sé botúin na Sikhí sin a scar iad féin ó dhoras a Gúrú i gcuimhne agus atá ag fánaíocht ar dhoras na ndéithe agus na bandéithe. (444)