Díreach mar a théann laoch cróga go dtí an catha ag caitheamh a chuid armúr agus a airm, ag tréigean a ghrá agus a cheangaltáin go léir.
Ag éisteacht le ceol inspioráideach na n-amhrán cath tá sé faoi bhláth mar bhláth agus mothaíonn sé sásta agus bródúil as an arm a fheiceáil ag scaipeadh mar scamaill dorcha sa spéir.
Ag freastal ar a mháistir an rí, tá sé ag comhlíonadh a chuid dualgas agus maraítear é nó más beo é, filleann sé chun imeachtaí uile an chatha a insint.
Mar an gcéanna, tagann taistealaí ar chonair na deabhóid agus adhartha go comhfhiosach le máistir an domhain. Éiríonn sé go hiomlán ina thost nó ag canadh A mholtaí is a pháis, fanann sé i staid eacstais. (617)