Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 617


ਜੈਸੇ ਜੋਧਾ ਜੁਧ ਸਮੈ ਸਸਤ੍ਰ ਸਨਾਹਿ ਸਾਜਿ ਲੋਭ ਮੋਹ ਤਯਾਗਿ ਬੀਰ ਖੇਤ ਬਿਖੈ ਜਾਤ ਹੈ ।
jaise jodhaa judh samai sasatr sanaeh saaj lobh moh tayaag beer khet bikhai jaat hai |

Díreach mar a théann laoch cróga go dtí an catha ag caitheamh a chuid armúr agus a airm, ag tréigean a ghrá agus a cheangaltáin go léir.

ਸੁਨਤ ਜੁਝਾਊ ਘੋਰ ਮੋਰ ਗਤਿ ਬਿਗਸਾਤ ਪੇਖਤ ਸੁਭਟ ਘਟ ਅੰਗ ਨ ਸਮਾਤ ਹੈ ।
sunat jujhaaoo ghor mor gat bigasaat pekhat subhatt ghatt ang na samaat hai |

Ag éisteacht le ceol inspioráideach na n-amhrán cath tá sé faoi bhláth mar bhláth agus mothaíonn sé sásta agus bródúil as an arm a fheiceáil ag scaipeadh mar scamaill dorcha sa spéir.

ਕਰਤ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਸ੍ਵਾਮ ਕਾਮ ਲਾਗਿ ਜੂਝ ਮਰੈ ਕੈ ਤਉ ਰਨ ਜੀਤ ਬੀਤੀ ਕਹਤ ਜੁ ਗਾਤ ਹੈ ।
karat sangraam svaam kaam laag joojh marai kai tau ran jeet beetee kahat ju gaat hai |

Ag freastal ar a mháistir an rí, tá sé ag comhlíonadh a chuid dualgas agus maraítear é nó más beo é, filleann sé chun imeachtaí uile an chatha a insint.

ਤੈਸੇ ਹੀ ਭਗਤ ਮਤ ਭੇਟਤ ਜਗਤ ਪਤਿ ਮੋਨਿ ਔ ਸਬਦ ਗਦ ਗਦ ਮੁਸਕਾਤ ਹੈ ।੬੧੭।
taise hee bhagat mat bhettat jagat pat mon aau sabad gad gad musakaat hai |617|

Mar an gcéanna, tagann taistealaí ar chonair na deabhóid agus adhartha go comhfhiosach le máistir an domhain. Éiríonn sé go hiomlán ina thost nó ag canadh A mholtaí is a pháis, fanann sé i staid eacstais. (617)