Má ghoideann gadaí agus go ndearbhaíonn sé é féin a bheith cráifeach ar nós ealaí loch Mansarover, ní maithtear dó ach céasadh agus maraítear é.
Má dhearbhaíonn dacoit cois bealaigh é féin cineálta agus dea-dhéantóir ar an lucht siúil cois bealaigh díreach mar a mhothaíonn corónach i dtreo na n-iasc agus na froganna i lochán, ní féidir glacadh lena éileamh agus ba chóir é a dhícheannadh an uair sin.
Díreach mar a dhearbhaíonn duine lecherous é féin a bheith suarach agus celibate cosúil le fianna dufair tar éis adhaltranas a dhéanamh le bean éigin eile, ní ligtear dó as a ráiteas. Ina áit sin gearrtar a shrón agus a chluasa agus díbrítear as an gcathair é.
Gearrtar pionós chomh mór sin ar ghhadaí, ar dacoit agus ar fhear lecherous as coir amháin a dhéanann siad. Ach tá mé ag fulaingt de na trí ghalar seo mar an eitinn. Mar sin agus mé ag pionósú na bpeacaí seo go léir, beidh aingil an bháis tuirseach. (524)