Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 288


ਹਾਰਿ ਮਾਨੀ ਝਗਰੋ ਮਿਟਤ ਰੋਸ ਮਾਰੇ ਸੈ ਰਸਾਇਨ ਹੁਇ ਪੋਟ ਡਾਰੇ ਲਾਗਤ ਨ ਡੰਡੁ ਜਗ ਜਾਨੀਐ ।
haar maanee jhagaro mittat ros maare sai rasaaein hue pott ddaare laagat na ddandd jag jaaneeai |

Críochnaíonn glacadh le defeat gach easaontas. Tugann shedding fearg go leor síocháin. Má dhéanaimid deireadh le torthaí/ioncam ár ngníomhas/gnó go léir, ní ghearrtar cáin orainn choíche. Tá an fíric seo ar eolas ag an domhan ar fad.

ਹਉਮੇ ਅਭਿਮਾਨ ਅਸਥਾਨ ਊਚੇ ਨਾਹਿ ਜਲੁ ਨਿਮਤ ਨਵਨ ਥਲ ਜਲੁ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ।
haume abhimaan asathaan aooche naeh jal nimat navan thal jal pahichaaneeai |

Tá an croí ina gcónaíonn ego agus bród cosúil le talamh ard nach féidir aon uisce a charnadh. Ní féidir leis an Tiarna fanacht ach an oiread.

ਅੰਗ ਸਰਬੰਗ ਤਰਹਰ ਹੋਤ ਹੈ ਚਰਨ ਤਾ ਤੇ ਚਰਨਾਮ੍ਰਤ ਚਰਨ ਰੇਨ ਮਾਨੀਐ ।
ang sarabang tarahar hot hai charan taa te charanaamrat charan ren maaneeai |

Tá cosa suite ag an taobh is ísle den chorp. Sin é an fáth go mbreathnaítear ar dheannach na gcos agus ar nigh na gcos naofa agus dá bhrí sin meastar orthu.

ਤੈਸੇ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਗਤ ਮੈ ਨਿੰਮਰੀਭੂਤ ਜਗ ਪਗ ਲਗਿ ਮਸਤਕਿ ਪਰਵਾਨੀਐ ।੨੮੮।
taise har bhagat jagat mai ninmareebhoot jag pag lag masatak paravaaneeai |288|

Is é an t-adhróir agus an t-adhradóir do Dhia atá an-bhródúil agus atá lán de humhal. Titeann an domhan ar fad ag a chosa agus a mheas beannaithe a forehead. (288)