Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 417


ਜੈਸੇ ਕੁਆਰ ਕੰਨਿਆ ਮਿਲਿ ਖੇਲਤ ਅਨੇਕ ਸਖੀ ਸਕਲ ਕੋ ਏਕੈ ਦਿਨ ਹੋਤ ਨ ਬਿਵਾਹ ਜੀ ।
jaise kuaar kaniaa mil khelat anek sakhee sakal ko ekai din hot na bivaah jee |

Díreach mar a chruinníonn agus a imríonn mórán ban-óg le chéile ach ní phóstar iad go léir an lá céanna.

ਜੈਸੇ ਬੀਰ ਖੇਤ ਬਿਖੈ ਜਾਤ ਹੈ ਸੁਭਟ ਜੇਤੇ ਸਬੈ ਨ ਮਰਤ ਤੇਤੇ ਸਸਤ੍ਰਨ ਸਨਾਹ ਜੀ ।
jaise beer khet bikhai jaat hai subhatt jete sabai na marat tete sasatran sanaah jee |

Díreach mar a théann go leor laochra go dtí an catha go hiomlán armtha agus cosanta le cóta armúr ní fhaigheann siad bás sa catha.

ਬਾਵਨ ਸਮੀਪ ਜੈਸੇ ਬਿਬਿਧਿ ਬਨਾਸਪਤੀ ਏਕੈ ਬੇਰ ਚੰਦਨ ਕਰਤ ਹੈ ਨ ਤਾਹਿ ਜੀ ।
baavan sameep jaise bibidh banaasapatee ekai ber chandan karat hai na taeh jee |

Díreach mar go bhfuil go leor crann agus plandaí thart ar garrán de chrainn sandalwood, ach nach bhfuil gach beannaithe le cumhráin Sandalwood ag an am céanna.

ਤੈਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸਰਨਿ ਜਾਤੁ ਹੈ ਜਗਤ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤਿ ਪਦ ਚਾਹਿਤ ਹੈ ਜਾਹਿ ਜੀ ।੪੧੭।
taise gur charan saran jaat hai jagat jeevan mukat pad chaahit hai jaeh jee |417|

Mar an gcéanna, féadfaidh an domhan ar fad dul chuig dídean an Fhíor-Ghúrú ach is é féin amháin a shlánaíonn an stádas maireachtála fuascailte a thaitníonn leis. (An deisceabal áirithe sin a fhreastalaíonn ar Ghúrú le creideamh agus le deabhóid). (417)