Téann leamhan chun solais as an ngrá ach is a mhalairt ar fad atá dearcadh lampa. Canann sé chun báis é.
Ag comhlíonadh a mhian le grá, téann beach dubh i dtreo bláth Lotus. Ach de réir mar a théann an Ghrian in airde, dúnann an bláth Lotus a chuid peitil agus sníomhann an bheatha as an mbeach dhubh.
Tá sé mar charachtar ag iasc fanacht san uisce ach nuair a bhíonn iascaire nó slatiascaire ag gabháil dó le cabhair ó líontán nó le duán, agus é a chaitheamh amach as an uisce, ní chabhraíonn an t-uisce leis ar aon nós.
In ainneoin a bheith aontaobhach, tá grá pianmhar an leamhain, an bheach dhubh agus an iasc lán de chreideamh agus muinín. Faigheann gach leannán bás mar gheall ar a leannán ach ní éiríonn sé grámhar. Murab ionann agus an grá aontaobhach seo, tá grá dhá thaobh ag Gúrú agus a Shikh. Is breá le Fíor Gúrú a chuid