Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 392


ਜੈਸੇ ਏਕ ਜਨਨੀ ਕੈ ਹੋਤ ਹੈ ਅਨੇਕ ਸੁਤ ਸਭ ਹੀ ਮੈ ਅਧਿਕ ਪਿਆਰੋ ਸੁਤ ਗੋਦ ਕੋ ।
jaise ek jananee kai hot hai anek sut sabh hee mai adhik piaaro sut god ko |

Díreach mar a bhíonn go leor mac ag máthair ach is é duine amháin ina hucht an duine is ionúin léi;

ਸਿਆਨੇ ਸੁਤ ਬਨਜ ਬਿਉਹਾਰ ਕੇ ਬੀਚਾਰ ਬਿਖੈ ਗੋਦ ਮੈ ਅਚੇਤੁ ਹੇਤੁ ਸੰਪੈ ਨ ਸਹੋਦ ਕੋ ।
siaane sut banaj biauhaar ke beechaar bikhai god mai achet het sanpai na sahod ko |

Tá na mic is sine fós gafa ina gcuid gníomhaíochtaí tráchtála ach tá duine ar an lap aineolach ar gach allurement saibhris, tráchtearraí agus grá deartháireacha agus deirfiúracha;

ਪਲਨਾ ਸੁਵਾਇ ਮਾਇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਕਾਜਿ ਲਾਗੈ ਜਾਇ ਸੁਨਿ ਸੁਤ ਰੁਦਨ ਪੈ ਪੀਆਵੈ ਮਨ ਮੋਦ ਕੋ ।
palanaa suvaae maae grihi kaaj laagai jaae sun sut rudan pai peeaavai man mod ko |

Ag fágáil an leanbh neamhchiontach i chliabhán, coinníonn an mháthair ag freastal ar chores tí eile ach ag éisteacht le caoin an linbh, tagann sí ag rith agus cothaíonn sí an leanbh.

ਆਪਾ ਖੋਇ ਜੋਈ ਗੁਰ ਚਰਨਿ ਸਰਨਿ ਗਹੇ ਰਹੇ ਨਿਰਦੋਖ ਮੋਖ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦ ਕੋ ।੩੯੨।
aapaa khoe joee gur charan saran gahe rahe niradokh mokh anad binod ko |392|

Cosúil leis an leanbh neamhchiontach, an té a chailleann a chuid féin agus a ghlacann tearmann ó chosa naofa an Fhíor-Ghúrú, beannaítear é le coisriú Naam-Simran-Mantar a shábhálann é ó ghníomhartha an tsaoil; agus ag baint suilt as aoibhneas Naam Simran baineann sé Salvati amach