Díreach mar a bhuailtear agus a bhrúitear gráinní ón tús agus tar éis dóibh a bhféiniúlacht a chailliúint déantar iad a bheith ina dtacaíocht agus ina gcothú don domhan ar fad.
Díreach mar a iompraíonn cadás an phian a bhaineann le ginning agus sníomh agus cailleann sé a chéannacht chun a bheith ina éadach agus go gclúdaíonn sé coirp mhuintir an domhain.
Díreach mar a chailleann uisce a chéannacht agus a thiocfaidh chun bheith ina cheann le gach dath agus corp agus mar gheall ar an gcarachtar seo de scrios a chéannachta féin bíonn sé in ann riachtanais daoine eile a shásamh.
Ar an dul céanna, is daoine sármhaithe iad siúd a thóg coisric ón bhFíor-Ghúrú agus a chleacht Naam Simran chun smacht a chur ar a n-intinn. Is iad fuascailtí an domhain ar fad trí iad a cheangal le Gúrú. (581)