Díreach mar a mheabhraíonn bean chéile an taithí atá aici ar phléisiúir lena fear céile agus go mothaíonn sí sásta, éiríonn sí ciúin agus go n-imíonn sí ina hintinn agus í ag éirí as;
Díreach mar a chríochnaíonn sí a toircheas, téann sí isteach sa tsaothar agus caoineadh mar gheall ar phian ach mothaíonn seanóirí an tí an-sásta an leanbh a fheiceáil agus cithfholcadh siad grá dó arís agus arís eile;
Díreach mar a chaillfidh bean dheas onórach a bród agus a sotal agus éiríonn sí humhal, agus nuair a fhaigheann sí grá a fir chéile bíonn sí ciúin agus miongháire laistigh di.
Ar an gcuma chéanna, deisceabal géilliúil den Fhíor-Ghúrú a thaithíonn diaga éadrom mar thoradh ar a mhachnamh grámhar, suthain ar Naam beannaithe ag an nGúrú, tuilleann sé an-urraim agus moladh cibé acu a labhraíonn sé i meon scoite nó má théann sé ina thost san eacstais. (605)