Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 173


ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਕੋ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ਜਾ ਮੈ ਬੀਤੇ ਮਦਨ ਮਦੋਨ ਮਤਿਵਾਰੋ ਜਗ ਜਾਨੀਐ ।
prem ras ko prataap soee jaanai jaa mai beete madan madon mativaaro jag jaaneeai |

Is féidir leis féin amháin meas a bheith aige ar mhóreacht grá-elixir an Tiarna a thaithíonn é. Tá sé díreach cosúil le meisce a mheastar a bheith ar mire ag an domhan.

ਘੂਰਮ ਹੋਇ ਘਾਇਲ ਸੋ ਘੂਮਤ ਅਰੁਨ ਦ੍ਰਿਗ ਮਿਤ੍ਰ ਸਤ੍ਰਤਾ ਨਿਲਜ ਲਜਾ ਹੂ ਲਜਾਨੀਐ ।
ghooram hoe ghaaeil so ghoomat arun drig mitr satrataa nilaj lajaa hoo lajaaneeai |

Díreach mar a théann laoch créachtaithe sa chatha ag fánaíocht thart agus a shúile ag lasadh dearg, cuireann sé náire ar mhothú an chairdis agus na himpireachta,

ਰਸਨਾ ਰਸੀਲੀ ਕਥਾ ਅਕਥ ਕੈ ਮੋਨ ਬ੍ਰਤ ਅਨ ਰਸ ਰਹਿਤ ਨ ਉਤਰ ਬਖਾਨੀਐ ।
rasanaa raseelee kathaa akath kai mon brat an ras rahit na utar bakhaaneeai |

Duine a bhfuil grá Dé ag baint leis, bíonn a chuid cainte cosúil le neachtar mar gheall ar aithris shíoraí ar thréithe do-thuairiscí an Tiarna. Glacann sé ciúnas agus tá sé saor ó gach mian eile. Ní labhraíonn sé le duine ar bith agus fós ag baint suilt as binneas naam an Tiarna.

ਸੁਰਤਿ ਸੰਕੋਚ ਸਮਸਰਿ ਅਸਤੁਤਿ ਨਿੰਦਾ ਪਗ ਡਗਮਗ ਜਤ ਕਤ ਬਿਸਮਾਨੀਐ ।੧੭੩।
surat sankoch samasar asatut nindaa pag ddagamag jat kat bisamaaneeai |173|

Coinníonn sé a chuid mianta go léir faoi chuimilt. Is ionann moladh agus masla dó go léir. I stupor Naam feictear é ag maireachtáil saol iontais agus iontais. (173)