Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Leathanach - 329


ਜੈਸੇ ਜਲ ਅੰਤਰਿ ਜੁਗੰਤਰ ਬਸੈ ਪਾਖਾਨ ਭਿਦੈ ਨ ਰਿਦੈ ਕਠੋਰ ਬੂਡੈ ਬਜ੍ਰ ਭਾਰ ਕੈ ।
jaise jal antar jugantar basai paakhaan bhidai na ridai katthor booddai bajr bhaar kai |

Díreach mar a fhanann cloch san uisce ar feadh na mblianta, ach ní bogann sí choíche ó tá sé crua-chroí. Mar gheall ar a dhlús agus a mais soladach, siníonn sé;

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨ ਕਰੈ ਤੋਬਰੀ ਤਉ ਮਿਟਤ ਨ ਕਰਵਾਈ ਭੋਏ ਵਾਰ ਪਾਰ ਕੈ ।
atthasatth teerath majan karai tobaree tau mittat na karavaaee bhoe vaar paar kai |

Díreach mar nach gcaillfidh an colocinth (Tumma) a shearbhas fiú déantar é a ní ón taobh istigh agus lasmuigh ag seasca is a hocht n-áit oilithreachta

ਅਹਿਨਿਸਿ ਅਹਿ ਲਪਟਾਨੋ ਰਹੈ ਚੰਦਨਹਿ ਤਜਤ ਨ ਬਿਖੁ ਤਊ ਹਉਮੈ ਅਹੰਕਾਰ ਕੈ ।
ahinis eh lapattaano rahai chandaneh tajat na bikh taoo haumai ahankaar kai |

Díreach mar a choinníonn nathair i bhfostú le stoc crainn Sandalwood ar feadh a shaoil, ach de bharr bród na haoise fada, ní chaillfidh sí a venom;

ਕਪਟ ਸਨੇਹ ਦੇਹ ਨਿਹਫਲ ਜਗਤ ਮੈ ਸੰਤਨ ਕੋ ਹੈ ਦੋਖੀ ਦੁਬਿਧਾ ਬਿਕਾਰ ਕੈ ।੩੨੯।
kapatt saneh deh nihafal jagat mai santan ko hai dokhee dubidhaa bikaar kai |329|

Mar an gcéanna, an té atá díbreach agus mealltach ina chroí, bíonn grá meallta agus amhrasach aige. Tá a shaol ar fud an domhain useless agus futile. Is clúmhilleadh é ar dhaoine naomha agus Gúrú-dhírithe agus tá sé gafa i mogall na bpeacaí agus na bpeacaí ar a 'mhianach' agus