Díreach mar a leanann tarbh fillte dall d’fhear ola ag dul timpeall an eastóscóra agus is dóigh leis gur thaistil sé na mílte, ach nuair a bhaintear a chuaillí amach, feiceann sé é féin ina sheasamh san áit chéanna.
Díreach mar a choinníonn duine dall ag casadh rópa gan cúram nuair a bhíonn an lao á ithe ag an am céanna. Ach nuair a mhothaíonn sé don obair atá déanta aige go dtí seo, déanann sé aithrí ar an eolas gur ith sé go leor de;
Díreach mar a leanann fia ag rith i dtreo míorúilt, ach ní shásaíonn easpa uisce a tart agus mothaíonn sé anacair ag fánaíocht.
Mar an gcéanna, ag fánaíocht faoin tír agus níos faide i gcéin, chaith mé mo shaol i mbrionglóid. Ní raibh mé in ann teacht ar an áit a raibh orm dul. (Theip orm mé féin a aontú arís le Dia). (578)