Nuair a ghlactar le seanmóir tionscnaimh an Fhíor-Ghúrú déantar fís dhiaga de fhís amach an duine. Ach déanann an eagna bonn duine dall in ainneoin láithreacht na súl. Tá a leithéid de dhuine gan eolas.
Le seanmóir an Fhíor-Ghúrú, éiríonn doirse dúnta daingean an chomhfhiosachta ach ní tharlaíonn sé seo i gcás duine a bhfuil bun-eagna agus féinthoil aige.
Trí chomhairle an Fhíor-Ghúrú a ghlacadh, bainfidh duine taitneamh as elixir ghrá Dé go deo. Ach eascraíonn bunbholadh as an mbéal mar gheall ar dhrochfhocail agus drochfhocail a labhraítear.
Nuair a ghlactar le eagna Fíor-Ghúrú, cruthaítear fíorghrá agus síocháin. Ní bhíonn sonas ná brón i dteagmháil léi sa riocht seo riamh. Mar sin féin, is cúis easaontais, quarrels agus anacair í bun-eagna. (176)