Kabit Savaiye Bhai Gurdas Ji

Pahina - 176


ਗੁਰਮਤਿ ਚਰਮ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਦਿਬਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਇ ਦੁਰਮਤਿ ਲੋਚਨ ਅਛਤ ਅੰਧ ਕੰਧ ਹੈ ।
guramat charam drisatt dib drisatt hue duramat lochan achhat andh kandh hai |

Ang pagtanggap sa panimulang sermon ng Tunay na Guru ay ginagawang banal na pangitain ang panlabas na pananaw ng isang tao. Ngunit ang batayang karunungan ay nagpapabulag sa isang tao sa kabila ng pagkakaroon ng mga mata. Ang gayong tao ay nawalan ng kaalaman.

ਗੁਰਮਤਿ ਸੁਰਤਿ ਕੈ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਖੁਲੇ ਦੁਰਮਤਿ ਕਠਿਨ ਕਪਾਟ ਸਨਬੰਧ ਹੈ ।
guramat surat kai bajar kapaatt khule duramat katthin kapaatt sanabandh hai |

Sa sermon ng Tunay na Guru, ang masikip na saradong pinto ng kamalayan ay nagiging nakaawang samantalang ito ay hindi nangyayari sa kaso ng isang taong may batayang karunungan at sariling kalooban.

ਗੁਰਮਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਰਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਿਧਾਨ ਪਾਨ ਦੁਰਮਤਿ ਮੁਖਿ ਦੁਰਬਚਨ ਦੁਰਗੰਧ ਹੈ ।
guramat prem ras amrit nidhaan paan duramat mukh durabachan duragandh hai |

Sa pamamagitan ng pagpapatibay ng payo ng Tunay na Guru, ang isang tao ay nasasarapan sa elixir ng pag-ibig ng Diyos nang walang hanggan. Ngunit ang batayang karunungan ay nagmumula sa mabahong amoy mula sa bibig bilang resulta ng masasakit at masasamang salita na binibigkas.

ਗੁਰਮਤਿ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਨ ਹਰਖ ਸੋਗ ਦੁਰਮਤਿ ਬਿਗ੍ਰਹ ਬਿਰੋਧ ਕ੍ਰੋਧ ਸੰਧਿ ਹੈ ।੧੭੬।
guramat sahaj subhaae na harakh sog duramat bigrah birodh krodh sandh hai |176|

Ang pag-ampon sa karunungan ng Tunay na Guru ay nagbubunga ng tunay na pag-ibig at kapayapaan. Hindi siya kailanman naantig ng kaligayahan o kalungkutan sa ganitong estado. Gayunpaman, ang batayang karunungan ay nananatiling sanhi ng hindi pagkakasundo, pag-aaway at pagkabalisa. (176)