Ang isip ay parang isang malaking Garud (isang ibon na ayon sa mitolohiya ng Hindu ay ang transportasyon ni Lord Vishnu) na napakabilis ng paglipad, napakalakas, tuso, matalino, alam na alam ang mga nangyayari sa lahat ng apat na direksyon at matulin na parang kuryente.
Tulad ng maund, makapangyarihan din ang isip na may walong bisig (walong braso ng maund-bawat 5 tagakita) 40 kamay (bawat kamay ay isang tagakita ng isang maund). Kaya ito ay may 160 talampakan (bawat talampakan ng isang maund ay isang pao). Ang lakad nito ay napakatalas at malamang na hindi titigil kahit saan.
Ang isip na ito ay gising o natutulog, araw o gabi ay patuloy na gumagala sa lahat ng sampung direksyon sa lahat ng oras. Binibisita nito ang lahat ng tatlong mundo nang wala sa oras.
Ang isang ibon sa isang hawla ay hindi maaaring lumipad, ngunit ang isip kahit na sa hawla ng katawan ay lumilipad sa mga lugar kung saan walang maabot. Ito ay umabot sa mga lungsod, bundok, gubat, sa tubig at maging sa mga disyerto. (230)