Kung gaano katagal ang isang tao ay nananatili sa mga makamundong atraksyon at kasiyahan, hindi niya malalaman ang pag-ibig. Sa sobrang tagal ay nakatuon ang atensyon niya sa ibang bagay, hindi niya namamalayan ang sarili.
(Pagtalikod sa Panginoon) hangga't ang isang tao ay abala sa pagkuha ng kaalaman sa makamundong makamundong mga bagay, siya ay nananatiling walang espirituwal na karunungan. Hangga't ang isang tao ay nananatiling kasangkot sa makamundong kasiyahan hindi niya maririnig ang hindi natutugtog na celestial na musika ng banal na salita.
Hangga't ang isa ay nananatiling mapagmataas at mayabang, hindi mapagtanto ang sarili. Hanggang sa panahong hindi pinasimulan ng Tunay na Guru ang isang tao na may biyaya ng pangalan ng Panginoon at nagpapalubag-loob sa Panginoon, hindi maaaring matanto ng isang tao ang 'walang anyo na Diyos'.
Ang kaalaman ng Makapangyarihan sa lahat ay nakasalalay sa mga salita ng Tunay na Guru na naghahatid sa isa sa katotohanan ng Kanyang pangalan at anyo. Sa pamamagitan ng pagkakaisa ng kanyang isip sa Kanyang pangalan, ang Panginoon na nananaig sa iba't ibang anyo ay nahahayag. (12)