Kahit na ang mga diyos tulad ni Shiv, Brahma, Sanak atbp. ay hindi nakakamit ang kahalagahan ng kongregasyon na nakamit ng isa sa pamamagitan ng pananatili sa piling ng masunurin at tapat na mga disipulo ng Tunay na Guru kahit isang segundo.
Ang isang napakaikling panahon na ginugol sa banal na kongregasyon ay inaawit bilang walang hanggan, walang katapusan ng iba't ibang mga banal na kasulatan tulad ng Simritis, Purans, Vedas sa tabi ng mga instrumentong pangmusika, at iba't ibang paraan ng pag-awit.
Ang lahat ng mga diyosa, diyos, kayamanan, prutas at kaginhawaan ng langit ay umaawit at alalahanin ang kapayapaan na kanilang tinatamasa kahit na may isang fractional na pakikisama sa kongregasyon ng mga banal.
Ang masunuring mga disipulo ay ikinakabit ang kanilang isip at nilulubog ang kanilang mga sarili sa mga salita ng Tunay na Guru na may iisang isip na isinasaalang-alang ang Tunay na Guru bilang kumpleto at perpektong anyo ng Panginoon. (341)