Sa pagtahak sa landas ng mga pananaw ni Guru, ang isang Sikh ay napalaya mula sa takot sa kamatayan. Sa pamamagitan ng pakikisama sa banal na Sangat (kongregasyon) kahit na ang mga bisyo tulad ng pagnanasa, galit, katakawan, attachment at pagmamataas ay nahuhulog.
Sa pamamagitan ng pagkuha ng kanlungan ng Satguru, sinisira ng isa ang lahat ng mga epekto ng mga nakaraang gawa. At pagmasdan ang mala-Diyos na anyo ng Satguru, nawawala ang takot sa kamatayan.
Ang pagsunod sa mga sermon ng Satguru, lahat ng pagnanasa at pangamba ay naglalaho. Sa pamamagitan ng paglubog ng isip sa mga banal na salita ng Guru, nagiging alerto ang walang malay na isip na nakahawak sa mamon.
Kahit na ang isang banayad na elemento ng biyaya ng Satguru ay hindi bababa sa lahat ng mga makamundong kayamanan. Sa pamamagitan ng paglubog ng isip sa salita at Naam na pinagpala ng Satguru, nakakamit ng isang tao ang kaligtasan habang nabubuhay pa at nabubuhay. (57)